Zangwedstrijd van de Pikolets en de Twa-twa's

Op het grote onafhankelijkheidsplein in Paramaribo komen zondagmorgen vroeg voornamelijk mannen bij elkaar, ze dragen trots een vogel in een kooitje. Het is een zangwedstrijd, vandaag is de tweede ronde, er komen nog 8 rondes. Er zijn drie arena's. De vogels worden in een kooi op een lange stok naast elkaar gezet. De eigenaren staan een eindje weg en gedurende een kwartier staat een jurylid met zijn oor tegen de kooi van een vogel en noteert met streepjes op een krijtbord iedere keer dat de vogel zingt. Wie uiteindelijk wint krijgt een troffee en de best zingende  vogel is veel geld waard. Ik sta naast Rudi. "Hoe krijg je het voor elkaar dat ie zingt", vraag ik."Iedere vogel heeft een ander karakter, je moet er goed voor zorgen, hem het allerbeste voer geven." " Gaat de vogel alleen daarmee beter zingen?" "Nee, zeker niet, je moet hem opfokken, hij moet kwaad worden, competitiedrang voelen, maar niet te erg, dan raakt hij uitgeput en wil hij niet meer." Rudi haalt de kooi van de stok en loopt met een glimlach richting zijn auto. Het vogeltje zit er stil bij, ze hebben samen met 81 tegen 75 gewonnen.